Różnowiercy. Współistnienie międzyreligijne w ..., M. Lubaś
Marcin Lubaś, Różnowiercy. Współistnienie międzyreligijne w zachodniomacedońskiej wsi. Studium z zakresu antropologii społeczno-kulturowej. Zakład Wydawniczy NOMOS: Kraków 2011, s. 362.
Ważną częścią książki jest etnografia społecznych zasad współżycia wyznawców islamu i prawosławia w regionie Dolnej Reki położonym w środkowo-zachodniej części Republiki Macedonii. Praca opiera się na materiale etnograficznym uzyskanym podczas antropologicznych badań terenowych prowadzonych przez autora we wspomnianym miejscu w latach 2006-2010. Współistnienie międzyreligijne w zachodniej Macedonii, podobnie jak gdzie indziej, opiera się nie tylko na stosunkach społecznych, ale również społecznych granicach, czyli regulowanej normami praktyce społecznej polegającej na unikaniu wchodzenia ze sobą przez różnowierców w określone stosunki społeczne w szczególnych kontekstach życia społecznego. Książka podaje w wątpliwość stereotyp mówiący o zapiekłej nienawiści między wyznawcami islamu i chrześcijaństwa na Bałkanach. Wskazuje również drogę rewizji utrwalonego w antropologii i socjologii sposobu myślenia o społecznym zorganizowania form i treści kulturowych. Rzuca światło na kulturowe uwarunkowania występowania granic.
Opinie o książce
Z recenzji wydawniczej Prof. dr hab. Ewy Nowickiej
Recenzowana książka jest znakomitym połączeniem głębokiej refleksji teoretycznej, daleko wykraczającej poza ramy tradycyjnych zainteresowań antropologii, i głębokich, wieloletnich badań terenowych. „[...] poruszane przez Marcina Lubasia kwestie teoretyczne dotyczą podstawowych, rzec można - rdzeniowych - pytań stawianych przez nauki społeczne w ogóle…
Z recenzji wydawniczej dr hab. Mariana Niezgody
Warto podkreślić jeszcze dwie najważniejsze cechy tego opracowania: umiejętność formułowania problemu badawczego w kategoriach teoretycznych (to bardzo mocna strona tej książki - znajomość współczesnych orientacji i nurtów teoretycznych w antropologii społecznej (etnografii) i socjologii i umiejętność osadzania badanych zjawisk w kontekście teorii) oraz warsztat metodologiczny (samoświadomość metodologiczna autora, umiejętność formułowania pytań i hipotez badawczych, budowanie modeli wyjaśniających i prezentacji i analizy zgromadzonych danych)...