K. Gadowska, Dysfunkcje administracji. Służba cywilna w perspektywie neoinstytucjonalnej, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2015.

Praca jest obszernym i szczegółowym studium monograficznym służby cywilnej w Polsce po 1989 roku, obejmującym zagadnienia regulacji prawnych dotyczących służby cywilnej, rekrutacji urzędników tego korpusu, newralgicznych pól jego działalności, a także towarzyszących funkcjonowaniu służby cywilnej w naszym kraju nieprawidłowości i patologii. Autorka w centrum swoich rozważań sytuuje relacje pomiędzy polityką i administracją oraz ich wpływ na kształt i jakość funkcjonowania kluczowej dla aparatu państwa kadry urzędniczej. Zasadniczym celem badawczym, jaki postawiła przed sobą Kaja Gadowska, jest „analiza słabości organizacyjnych i prawnych systemu służby cywilnej w Polsce, mających bezpośredni wpływ na kształtowanie profesjonalnej kadry urzędników publicznych". Nie ulega wątpliwości, że książka podejmuje kapitalny z punktu widzenia jakości państwa i administracji publicznej temat. To przede wszystkim od poziomu kadr zależeć będzie sposób funkcjonowania kluczowych dla stabilizacji ładu publicznego instytucji. Recenzowana praca w sposób kompetentny, systematyczny i szczegółowy opisuje mechanizmy degradacji i patologizacji struktur państwa, stając się tym samym niezwykle ważną pozycją nie tylko w sensie naukowym, ale także w kontekście monitorowania standardów regulujących działanie najważniejszych instytucji życia publicznego w naszym kraju.

Z recenzji wydawniczej